‘LO wordt vaak onderschat, ook door leerlingen.’ Volgens Ruud van Venrooij, docent LO van Het Hooghuis Heesch, leer je ontzettend veel tijdens de gymlessen. ‘Samenwerken, omgaan met elkaar, met verschillen, met winnen en verliezen. Je leert ook dat als je iets oefent, je er beter in kunt worden. Het maakt tijdens te gymles niet uit hoe goed je iets kunt, als je maar lekker meedoet.’ Lees hieronder meer over zijn passie om leerlingen enthousiast te maken over bewegen.

Ruud van Venrooij, 33 jaar
Heesch, docent lichamelijke opvoeding
Passie: leerlingen enthousiast maken over bewegen

Wilde je altijd al gymdocent worden?
Nee, toen ik klein was wilde ik politieagent en kok worden. Ik heb als kind veel met mijn moeder gekookt. Vroeger was ik helemaal geen goede sporter, maar nu wel. Daar heb ik veel voor geoefend.

Hoe ben je op Het Hooghuis Heesch terecht gekomen? 
Ik heb hier in Heesch op school gezeten. Daarna wilde ik militair sportinstructeur worden, maar helaas kreeg ik op mijn 21e de diagnose ‘jicht’. Je hebt dan ontstekingen aan je gewrichten en moet levenslang medicijnen slikken. Hierdoor werd ik afgekeurd voor de militaire dienst. Mijn wereld stortte in. Ik moest mijn toekomstdromen bijstellen. Via de sportopleidingen CIOS en ALO en een stage hier op Het Hooghuis Heesch ging ik in het onderwijs werken. Nu ben ik heel tevreden met mijn baan. Achteraf gezien ben ik zelfs blij dat het zo is gelopen.

Waarom is lichamelijke opvoeding (LO) zo’n belangrijk vak?
LO wordt vaak onderschat, ook door leerlingen. Je leert ontzettend veel tijdens de gymlessen: samenwerken, omgaan met elkaar, met verschillen, met winnen en verliezen. Dus hoe je veerkracht opbouwt. Je leert hoe je lijf in elkaar zit, wat er gebeurt als je beweegt en waarom het zo goed voor je is. Je leert ook dat als je iets oefent, je er beter in kunt worden. Als je hard werkt, kun je bijna alles bereiken!

Wat vind je zo leuk aan jouw vak?
Ik word er blij van als ik zie dat leerlingen het leuk vinden om te bewegen. Het maakt me tijdens de gymles niet uit hoe goed je iets kunt, als je maar lekker meedoet.

Wat wil je graag meegeven aan je leerlingen?
Dat ze op zoek moeten gaan naar wat hen beweegt. Dat is voor iedereen anders. Als je ontdekt wat bij jouw past en wat je leuk vindt, dan is de kans groot dat je het ook blijft doen. En daar gaat het om: een leven lang bewegen.

Waar ben je het meest trots op?
Dat ze op zoek moeten gaan naar wat hen beweegt. Dat is voor iedereen anders. Als je ontdekt wat bij jouw past en wat je leuk vindt, dan is de kans groot dat je het ook blijft doen. En daar gaat het om: een leven lang bewegen

Dit interview is een onderdeel van ons Hooghuis Magazine. Leerlingen van groep 7/8 uit de regio ontvangen een exemplaar van ons magazine. Hierin lees je van alles over onze scholen en nog veel meer. We laten je zien wie we zijn, wat we doen en waar we voor staan. Ook vertellen leerlingen en medewerkers vol enthousiasme over hun passie én hun ervaringen op school. Hoewel hun interesses, leeftijden en achtergronden verschillen, hebben ze één ding gemeen: ze worden gedreven door een passie die hun leven kleurt. Deze mensen zetten we hier in het spotlicht. Elk verhaal is uniek, maar samen maken onze leerlingen en medewerkers Het Hooghuis en daar zijn we trots op!

De komende periode lichten we een aantal rubrieken uit. Het is ook mogelijk om het magazine hier in z’n geheel online te lezen. Wil je het magazine graag per post ontvangen? Stuur dan een mailtje naar: info@hethooghuis.nl

Leerling Liz van der Heiden van Het Hooghuis ZuidWest vertelt hieronder over haar passie en stage. Het stagelopen beviel zo goed dat ze er nu zelfs is gaan werken. Mensen mooier maken dan ze al zijn, dat vindt ze heel leuk. 

Liz van der Heiden, 15 jaar
ZuidWest, klas 3KZW1
Passie: make-up en huidverzorging

Op welke manier ben je met je passie bezig?
Ik ben elke dag met make-up en huidverzorging bezig, voor mezelf en met vriendinnen. Ik loop stage en werk bij Douglas, een drogisterij met beautysalon in het centrum van Oss. Ik heb altijd al interesse gehad in make-up en uiterlijke verzorging. Mensen mooier maken dan ze al zijn, vind ik echt heel leuk!

Hoe ben je daar terechtgekomen?
Ik heb zelf gevraagd of ik daar stage mocht lopen, ook al hadden ze eigenlijk geen plek. Ik hield vol en mocht toch beginnen! Het beviel zo goed, dat ik er nu naast mijn stage ook 12 uur per week werk.

Wat maakt je stage en dit werk zo leuk?
Ik ben heel sociaal ingesteld en in dit werk ben je elke dag met mensen bezig. In de winkel mag ik klanten helpen en adviseren. In de salon mag ik meekijken, waardoor ik heel veel leer. We hebben een heel fijn team. Ze hebben vertrouwen in mij en zien doorgroeimogelijkheden voor mij. Ik mag allerlei cursussen volgen. En ik maak ook filmpjes voor TikTok in de winkel, bijvoorbeeld over nieuwe producten.

Kun je het goed combineren met school?
Tot nu toe wel. Ik ben één dag per week voor stage in de drogisterij aanwezig en verder werk ik buiten schooltijden. Volgend jaar zit ik in de vierde en ga ik examen doen, maar met goed plannen gaat dat lukken.

Wat zijn je toekomstdromen?
Ik wil graag schoonheidsspecialiste worden. Het liefst wil ik later mijn eigen make-up en huidverzorgingslijn hebben. Ik wil mensen heel graag iets bijzonders bieden en ze helpen om lekkerder in hun vel te zitten.

Dit interview is een onderdeel van ons Hooghuis Magazine. Leerlingen van groep 7/8 uit de regio ontvangen een exemplaar van ons magazine. Hierin lees je van alles over onze scholen en nog veel meer. We laten je zien wie we zijn, wat we doen en waar we voor staan. Ook vertellen leerlingen en medewerkers vol enthousiasme over hun passie én hun ervaringen op school. Hoewel hun interesses, leeftijden en achtergronden verschillen, hebben ze één ding gemeen: ze worden gedreven door een passie die hun leven kleurt. Deze mensen zetten we hier in het spotlicht. Elk verhaal is uniek, maar samen maken onze leerlingen en medewerkers Het Hooghuis en daar zijn we trots op!

De komende periode lichten we een aantal rubrieken uit. Het is ook mogelijk om het magazine hier in z’n geheel online te lezen. Wil je het magazine graag per post ontvangen? Stuur dan een mailtje naar: info@hethooghuis.nl

De drie zussen Loes (17 jaar), Renske-Remmeltje (15 jaar) en Elise (13 jaar) passen elke week op kinderen van vluchtelingen bij Thuis in Oss. De zussen Schoffelmeer wonen zelf ook in Oss en gaan hier naar de middelbare school. Loes zit op het Titus Brandsmalyceum in 5 havo, Renske-Remmeltje op het Mondriaan College in 3 havo en Elise op het Maaslandcollege in 1 vwo (tweetalig onderwijs). Hieronder vertellen ze waarom ze dit vrijwilligerswerk zijn gaan doen en wat er zo waardevol aan is. Ze helpen er niet alleen andere mensen mee, maar het verrijkt ook hun eigen leven.

Wat doen jullie precies bij Thuis in Oss?
Renske-Remmeltje: ‘We passen op de kinderen van vluchtelingen terwijl hun ouders taalles volgen bij Thuis in Oss. We zijn er op donderdagavond en ik ben er ook vaak op maandagavond, samen met andere vrijwilligers.’ Loes: ‘De leeftijd van de kinderen varieert van twee tot twaalf jaar. De groepsgrootte wisselt per avond, maar er is ruimte voor zo’n vijftien tot twintig kinderen.’ Elise: ‘Ze komen uit de hele wereld, zoals uit Colombia, Rusland, China, Irak, Turkije, Saudi-Arabië, Oekraïne en Syrië. Het is echt een mix van culturen.’

Hoe communiceren jullie met de kinderen?
Loes legt uit: ‘De meesten kunnen al Nederlands, want ze gaan hier naar school. Als ze gevlucht zijn als kind en gewend zijn een andere taal te spreken, is hun Nederlands vaak nog minder goed. Dan praten we vooral met onze handen, met lichaamstaal. Ook met de kleintjes.’ Renske-Remmeltje: ‘Het is heel mooi om te zien hoe de kinderen onderling met elkaar communiceren. Spelen is een universele taal die verbindt. Soms bedenken ze ook hun eigen taal en dan hoor je woorden uit allerlei landen door elkaar heen, maar zij weten precies wat ze bedoelen.’

Waarom zijn jullie dit gaan doen?
Elise: ‘We wilden graag meer voor onze gemeenschap en in het bijzonder voor vluchtelingen betekenen. Het is begonnen als een vrijwillig vakantiebaantje bij Thuis in Oss afgelopen zomer.’ Loes: ‘We hielpen in de zomervakantie mee met allerlei activiteiten. Daarna zijn we gevraagd om te blijven helpen met oppassen op de donderdag- en maandagavond.’ Renske-Remmeltje: ‘Tot nu toe kunnen we het goed combineren met school, want het is na schooltijd.’

Hoe is het om alle drie op een andere middelbare school te zitten binnen hetzelfde gezin?
Elise: ‘We vinden alle drie dat we op een heel fijne school zitten.’ Renske-Remmeltje: ‘Bij het kiezen van onze school zijn we van ons gevoel uitgegaan. We zijn alle drie heel tevreden over onze keuze en af en toe is er hier in huis een beetje gezonde competitie.’

Wat maakt het oppassen bij Thuis in Oss zo leuk om te doen?
Loes: ‘De kinderen zijn telkens zo blij om ons te zien! Ze willen je altijd een knuffel geven en met je spelen. Ze delen alles met je en zo bouw je een band met elkaar op. Als ze gaan verhuizen naar elders in het land, dan missen we ze ook echt. Dan is het contact voorbij, maar in gedachten blijf je met elkaar verbonden.’ Elise: ‘Ik heb het altijd al fijn gevonden om andere mensen te helpen. Het zijn maar kleine dingen die we doen, maar zo maken we de dag van deze kinderen een beetje mooier. Als we een lach op hun gezicht toveren, dan worden wij daar ook blij van.’

Waarom is dit vrijwilligerswerk zo waardevol?
Renske-Remmeltje: ‘Wij zijn gewend om na school thuis te komen, met ons gezin te eten en naar je eigen kamer te kunnen gaan. Een huis en een eigen plek hebben, is niet vanzelfsprekend. De kinderen op wie we passen hebben dat niet. Je gaat er meer bij stilstaan hoe goed je het eigenlijk hebt.’ Loes: ‘Oprechte interesse en aandacht maken het verschil. Het hoeven geen grote dingen te zijn, maar gewoon een tekening met deze kinderen maken, samen een puzzel leggen, een spelletje doen of alleen maar even praten. Zo voelen ze zich gezien en gehoord, en dat is waar het om gaat.’ Elise: ‘Hun ouders kunnen zich met een gerust gevoel concentreren op hun taalles, want ze weten dat hun kinderen het op dat moment ook fijn hebben.’

Jullie hebben een lintje gekregen voor jullie vrijwilligerswerk. Wat betekent dat voor jullie?
Loes: ‘Dat we zijn onderscheiden met een kinderlintje was een grote verrassing. We wisten nergens van!’ Elise: ‘Door het krijgen van het lintje besef ik meer hoezeer dit vrijwilligerswerk gewaardeerd wordt, ook door andere mensen.’ Renske-Remmeltje is het daarmee eens: ‘Je wordt eraan herinnerd dat het uitmaakt wat je doet.’ Elise: ‘Ik denk dat vrijwilligerswerk in ons bloed zit. In onze familie deden onze oma’s en opa’s dat al. Het is fijn en waardevol om mensen te helpen.’

Hoe verrijkt dit jullie eigen leven?
Loes: ‘Het is leuk en dankbaar werk. Je leert spelenderwijs over allerlei andere culturen en talen.’ Renske-Remmeltje vult aan: ‘Het gaat er vooral om dat de kinderen een fijne avond hebben. We zijn als het ware een lichtpuntje in hun week en zij in de onze.’

Heeft dit jullie blik op de toekomst veranderd?
‘Na de havo ga ik een tussenjaar doen’, vertelt Loes. ‘Dan wil ik graag meer gaan werken bij Thuis in Oss. Het lijkt me heel leuk om taalles te geven aan kinderen en te helpen bij het knutselen en andere activiteiten. Ik wil vooral met kinderen blijven werken.’ Renske-Remmeltje: ‘Het heeft bij mij een knop omgezet. In de toekomst wil ik graag iets blijven doen wat het verschil maakt voor andere mensen. Dat kan in allerlei beroepen, maar ik ga hier nu wel meer voor.’ Elise: ‘Ik wil graag in de zorg gaan werken of met dieren. En tijd vrij blijven maken voor vrijwilligerswerk.’

Wil je zelf ook meehelpen bij Thuis in Oss? Of wil je graag kleding, spullen of geld doneren? Kijk dan op hun website Thuis in Oss en/of neem contact op met Norah Molenkamp via norah.molenkamp@thuisinoss.com. Wil je de zussen nog een vraag stellen? Dat kan via info@hethooghuis.nl.

Foto’s zijn gemaakt door Ron Rutten. 

Onlangs ging de vijfde en laatste wens in vervulling van de wensboomactie van Het Hooghuis Stadion. Enkele leerlingen en docenten gingen op bezoek bij SlowCare ‘t Elzeneindhuis in Oss en speelden bingo met de bewoners. Ook doneerden ze knutselspullen die meteen in de smaak vielen. De uitvoering van deze wens werd mogelijk gemaakt door de wintermarkt die de school in december vorig jaar organiseerde.  

Regionale wensboom
Tijdens de wintermarkt konden bezoekers hun wensen in een wensboom hangen. De directie en leerlingenraad kozen vervolgens vijf wensen uit die in Oss en omgeving konden plaatsvinden. De opbrengst van de wintermarkt bedroeg 1.500 euro en dit hele bedrag werd besteed aan de uitvoering van de vijf wensen. De leerlingen van de leerlingenraad deelden eerder dit jaar al appelovaaltjes uit bij drie verzorgingshuizen, doneerden aan de voedselbank, organiseerden een bingomiddag in De Wilberthof in Berghem en doneerden schoolspullen aan de opvang aan de Lievekamplaan in Oss.

Aandacht voor SlowCare ‘t Elzeneindhuis
‘t Elzeneindhuis is een bijzondere, kleinschalige woon- en dagbestedingsplek voor mensen met een (ernstige)meervoudige beperking. Dat de leerlingen van Stadion een wens in vervulling lieten gaan bij SlowCare is voor de medewerkers niet vanzelfsprekend, zo vertelt Susan Bueters: ‘We vinden het heel belangrijk en fijn dat er aan ons wordt gedacht, voor de beeldvorming van de leerlingen en van de mensen in en om Oss. Onze deuren staan open, dus de leerlingen waren meer dan welkom. Ze hebben het supergoed gedaan, complimenten!’ Docent Petra van de Coolwijk was mee als begeleider: ‘Ik vond het mooi en bijzonder om te zien dat leerlingen die op school soms druk kunnen zijn tijdens het bezoek heel geduldig en behulpzaam waren naar de deelnemers toe. De leerlingen bloeiden helemaal op.’

Bingo met plaatjes en spekjes
Leerlingen Zoë, Jennifer, Yvo en Jop organiseerden de bingo. Om zich goed voor te bereiden hadden ze eerder al een bezoek gebracht aan ‘t Elzeneindhuis. Zoë: ‘We kozen voor plaatjesbingo met gegarandeerd prijs voor alle bewoners. In plaats van stiften om de plaatjes af te strepen gebruikten we spekjes. Sommige bewoners – en wij ook – konden het niet laten om af en toe al een spekje op te eten.’ Jop: ‘Bij de bingo was er onverwacht één bewoner meer aanwezig, maar gelukkig hadden we een extra prijs meegenomen.’ Jennifer: ‘De bal die we als prijs hadden meegebracht was heel geliefd. Toen er een bewoner mee vandoor ging, wilde een andere bewoner hem ook graag hebben. Maar uiteindelijk was iedereen blij met de prijs die ze hadden gewonnen. ’

Knutselspullen gedoneerd
Vanuit de wensboomactie werden er ook knutselspullen gedoneerd, zoals gekleurd karton, kwasten en verf. Jop: ‘Daar waren zowel de medewerkers als de bewoners heel blij mee! Het gekleurde karton trok meteen al de aandacht.’ Yvo: ‘De medewerkers vonden het ook een leuke actie en het contact met Susan om alles te regelen is goed verlopen.’

Bijdragen aan een betere maatschappij
De uitvoering van de laatste wens van de wensboom van 2022 zit erop. Mark Claasen, docent, mentor en begeleider leerlingenraad, licht toe: ‘Dankzij de wensboomactie hebben onze leerlingen vaardigheden ontwikkeld die hen later goed van pas zullen komen, zoals plannen, organiseren, budgetteren en communiceren. Ze hebben kennisgemaakt met mensen uit alle lagen van onze samenleving en zo hun horizon verbreed. Het was voor onze school heel waardevol om met de uitvoering van deze wensen een steentje bij te dragen aan een betere maatschappij.’ Op dit moment zijn ze op Stadion volop bezig met de voorbereidingen van de volgende goede doelenmarkt van klas 1, mét een nieuwe wensboom. Mark: ‘Komend jaar willen we met het opgehaalde bedrag nieuwe wensen vervullen en daarnaast een goed doel steunen. Welk doel dat zal zijn, wordt nog gekozen.’